قسمتی از متن پاورپوینت

مقدمه

از آن جائيکه داروها xenobiotic هستند ، ترکيباتي بيگانه براي بدن محسوب مي شوند، لذا احتمال بالقوه وجود دارد که به جاي ايجاد سلامتي موجب آسيب گردند ، به خصوص اگر نامناسب يا با دوز اشتباه در بيمار مصرف گردند.
زمان متوسط لازم براي تاييد يک داروي جديد بين 7 تا 9 سال است.
هزينه معرفي يک داروي جديد تقريبا 700 ميليون تا يک ميليارد دلار است.
فرايند ابداع و تاييد يک داروي جديد بسيار وقت گير و پر هزينه است.
لذا تلاش بر استفاده بهينه و صحيح از دارو هاي موجود يا بهتر کردن خصوصيات بيوفارماسيوتيکي آن ها با اصلاح فرمولاسيون يا تهيه اشکال نانو از آن ها مي باشد.

تعريف چند واژه

بيوفارماسي يا بيوفارماسيوتيکس: علمي است که از تاثير خصوصيات فيزيکوشيميايي دارو(از جمله اندازه ذره، ضريب توزيع، پلي مورفيسم و PKa ) و شکل دارويي (از جمله اکسيپيان هاي بکار رفته و روش ساخت) در فراهمي زيستي دارو بحث مي کند و استفاده از اطلاعات حاصله براي بهينه کردن فعاليت فارماکولوژيک و درماني محصولات دارويي.
فارماکوکينيتيک : عبارتست از (1) مطالعه کينتيک جذب، توزيع، متابوليزم و دفع داروها و نيز(2) بررسي کينتيک اثرات فارماکولوژيک، درماني و سمي داروها پس از تجويز آن در انسان و حيوان و (3) به دست آوردن روابط رياضي براي تفسير نتايج اين مطالعات مي باشد.

فراهمي زيستي : عبارتست از سرعت و مقدار نسبي جذب دارو از اشکال دارويي پس از تجويز به انسان يا حيوان که در دسترس محل اثر دارو قرار مي گيرد.
بيواکي والانس : در صورتي که مقدار جذب، غلظت ماکزيمم ايجاد شده و سرعت رسيدن به غلظت ماکزيمم دو فرآورده دارويي، مشابه باشد، آن دو را بيواکي والانس مي گويند. مثل مقايسه يک شکل دارويي از دو شرکت مختلف يا مقايسه شکل دارويي ژنريک با شکل مشابه تجاري.

ADME : A= Absorption, D=Distribution, M=Metabolism, E=Elimination
توزيع : انتشار قابل برگشت دارو از خون يا پلاسما به مايعات يا بافت هاي ديگر بدن.
انتشار به ميزان خون دريافتي توسط هر ارگان، اتصال دارو به پروتئين هاي پلاسما و اجزاء بافتي و نيز نفوذپذيري غشاء سلولي به مولکول هاي دارو، وابسته است.
جذب : فرآيندي است که دارو از محل تجويز، وارد خون، پلاسما و يا سرم مي گردد.
تمام اين فاکتورها به خصوصيات فيزيکوشيميايي و ساختمان شيميايي دارو مرتبط مي باشد.

متابوليزم : فرآيند تبديل بيولوژيکي يک ماده شيميايي به ماده اي ديگر.
معمولا متابوليت هاي حاصله اثر کم يا فاقد اثر دارويي اصلي هستند.
مثلا پروکائين آميد، متابوليت فعال N – استيل پروکائين آميد و پروپرانولول، متابوليت فعال 4- هيدروکسي پروپرانولول و ديازپام ، متابوليت فعال دزمتيل ديازپام توليد مي کند..
حذف : خروج غير قابل برگشت دارو از خون، سرم يا پلاسما. عمل حذف توسط يک يا دو مکانيزم متابوليزم يا دفع (توسط کليه يا کبد) اتفاق مي افتد.
دفع (Excretion) : خروج داروي دست نخورده از بدن توسط ارگان هايي مثل کبد و کليه و ريه و شير مادر مي باشد.
متابوليت ها نیز ممکن است از طريق کليه و کبد و… حذف شوند.