دانلود مقاله چای با فرمت ورد ودر 26 صفحه قابل ویرایش

قسمتی از متن مقاله

چاى دومين نوشيدنى معروف و محبوب مردم در سرتاسر دنيا (پس از آب) است. گفته مى شود بين (۲۰-۱۸) بيليون فنجان چاى هرروز در اين سياره مصرف مى شود.

چای یک نوشیدنی حاوی کافئین می باشد که با خیساندن برگهای گیاه کاملیا سیننس در آب داغ تهیه می گردد.

براساس یک داستان قدیمی حدود پنج هزار سال قبل تعدادی برگ چای دراثر وزش باد به درون یک فنجان آب داغ که در دست (شن نونگ) امپراتور چین بود، افتاد و حاکم نتیجه این حادثه را به عنوان یک تحول بزرگ برای آب ساده وبی طعم اعلام کرد. در پی آن مصرف چای همه گیر شد.

 

در تحقیقات امروزه مشخص شده چای ممکن است در کاهش خطر برخی بیماریهای مزمن عمده مثل سکته، حمله قلبی و بعضی سرطانها مفید باشد، این مطلب را دکتر جان وایسبرگر ، عضو بلند پایه موسسه بهداشت آمریکا، واقع در یک مرکز تحقیقاتی در نیویورک اعلام می کند.

نوشیدن چای می تواند از پوسیدگی دندانها جلوگیری کند؛ اینها اخبار بسیار خوبی برای مردم تمام دنیاست چون چای پس از آب پر مصرفترین نوشیدنی در دنیاست و روزانه یک میلیارد فنجان چای در دنیا نوشیده می شود.

 

گیاه چای به ‌صورت بوته، درختچه یا درختی است با نام عملی THEA SINENSIS یا CAMELIA که از خانواده‌ی چای (THEACEAE) می باشد. این گیاه در نقاطی از جهان از جمله هندوستان، چین، سریلانکا، ژاپن، ایران و نواحی دیگر پرورش می ‌یابد. چون در سه فصل از سال (بهار، تابستان و پاییز) برگ‌ های آن برداشت می ‌شود، لذا در اکثر نقاط ، چای به صورت بوته وجود دارد؛ ولی در صورتی که هیچ ‌گونه برداشتی از آن صورت نگیرد، کم کم مرتفع شده و به ‌صورت درختچه یا درخت در می ‌آید.

قسمت اصلی مورد استفاده‌ی بوته ‌ی چای، برگ آن است که به ‌صورت‌های مختلف تبدیل به انواع چای می ‌شود.
با توجه به این که در ایران دو نمونه چای سبز و چای سیاه وجود دارد و بسیاری از افراد از ماهیت آن‌ها اطلاع کاملی نداشته و خواص متعددی برای آن‌ها قائل می‌ شوند، در این مطلب انواع چای موجود در ایران و جهان و خواص مربوط به آن را بیان می کنیم.
لازم به ‌ذکر است که گیاه چای سبز و سیاه یکی است، ولی در نوع عمل آوردن آن‌ها تفاوت وجود دارد.

 

 

وطن اصلی چای و انتشار آن در سایر ممالک

درخت چای که اصل آن از چین است و اول به عنوان دارو مصرف می‌شد ولی از قرن 6 میلاد به بعد در چین به عنوان آشامیدنی و برای رفع تشنگی و خستگی مورد استفاده قرار گرفته است. شناسایی چای در اروپا تقریبا از اوایل قرن 17 شروع شد وبه تدریج در ممالک هلند ، آلمان ، فرانسه ، انگلستان ، روسیه و بالاخره در 1690 در ممالک متحده آمریکایی شمالی مصرف آن رواج گرفت. از نظر کاشت و مصرف چای چین اولین محلی است که این گیاه در آنجا کاشته شده و به مصرف رسیده است و از این کشور به سایر نقاط برده شده است.

 

 

مشخصات گیاه شناسی درخت چای

برگ درخت چای که از نظر اقتصادی و بهره برداری قسمت اصلی این گیاه را تشکیل می‌دهد همیشه سبز است و دارای شکل کشیده نوک تیز بوده و کناره آن دارای دندانه‌های ریز است و برگها بطور متناوب اطراف شاخه قرار گرفته‌اند. موقعی که برگها کوچک و جوان هستند پوشیده از کرکهای سفید ولی برگهای مسن صاف ، براق و بدون کرک می‌باشند. گلهای درخت چای بطور خوشه‌ای و مجتمع و یا تک گل در بغل برگ ظاهر می‌شوند و دارای 5 گلبرگ و 5 تا 7 کاسبرگ و تعداد زیادی پرچم هستند. تخمدان دارای 3 تا 4 حفره بوده که درهرکدام از یک تا 4 دانه مشاهده می‌شود میوه چای یک کپسول است.

 

 

انواع چای

1- چای سیاه (BLACK TEA):

روند تولید آن به این نحو می بـاشد كه برگهای چای را پس از برداشت آن در دما و رطوبت كنترل شده رها می كنند تا اكسید گردد. اكسیداسیون در چای سبز قابل ملاحظه بوده و مدت آن ۲ هفته تا یك ماه بطول می انجامد. سپس برگهای چای خشك می گردند تا رونداكسیداسیون متوقف گردد. چای سیاه نسبت به انواع دیگر كافئین بیشتری دارد بهـمین خاطر طعم آن قویتر می باشد. اما بر خلاف چای سبز، چای سیاه طعم خودرا پس از گذشت سالها از تاریخ تولید حفظ می كند. این نوع چای متداولترین و پر مصرف ترین نوع چای در دنیا می باشد.

 

2-چای سبز(GREEN TEA):

روند اكسیداسیون در ایـن نوع چای پس از حداقل اكسید شدگی متوقف می گردد. پس از چیدن برگ های چای سریعا با بخار آب داغ آنزیمهای اكسید كننده موجود در برگهای چای را از میان برده و سپس بـرگها را خشك می كنند. در واقع در چای سبز مرحله اكسیداسیون حذف می گردد. این نوع چای طعم ملایم و گیاه مانندی دارا بوده و بیشتر در چین و ژاپن مصرف می گردد.

 

3- چای اولانگ(OOLONG):

اولانگ به معنی اژدهای سبز می بـاشد و مرحله اكسیداسیون آن ۲ تا ۳ روز بطول می انجامد. این چای نیز در چین و ژاپن مصرف می گـردد.

 

4- چای سفید(WHITE TEA):

در تهیه آن از برگهای تازه روئیده (جوانه ها) چای استفاده می گردد كه اكیسد نیز نمی گردند. بیشترین اثر ضد سرطانی را این نوع چای به خود اختصاص داده است. این چای در چین مصرف می گردد.

 

 

انواع دیگر چای بر حسب تركیبات آن

چای یخ (ICED TEA):

معمولا به چای اندكی لیمو ترش و شیره ذرت اضافه شده و درون فنجان حاوی یخ ریخته شده و سرو می گردد.

 

چای کوهی (نام علمی Hypericum perforatum) :

گیاهی است از تیره کلازیاسه (Clusiaceae) که معمولاً به صورت خودرو در میان کشتزارهای گندم و ذرت یافت می شود و به مقدار زیاد در آمریکا و اروپا پرورش می یابد و در ایران در دامنه کوههای البرز، چالوس، مازندران و نقاط غرب ایران و در مسیر قله چین کلاغ به حد زیادی می روید.
نام‌های دیگر آن گل راعی، هزارچشم، علف چای، هوفاریقون است.

گلهای این گیاه به رنگ سفید یا زرد است که در بالای ساقه به صورت مجتمع به چشم می خورد که این گلها کمی معطر و دارای بوی مخصوصی است. چای کوهی از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و خواص درمانی بسیاری دارد این گیاه ضد کرم معده و روده است و گرفتگی صدا را باز می کند. این گیاه برای درمان مرض کزاز بکار می رود و اگر برگ آن را به صورت پودر روی زخمهای عمیق بپاشید این نوع زخمها را خوب می کند. چای کوهی درمان کننده بیماری مننژیت است؛ درد پشت و گردن و خشکی گردن را درمان می کند و ضدافسردگی است. این گیاه اشتها را باز می کند بنابراین می توان آن را به بچه ها و افراد مسن که اشتها ندارند داد.

کسانی که از داروهای آسم و ضدسرماخوردگی و حساسیت استفاده می کنند نمی توانند چای کوهی مصرف کنند خاصیت این گیاه در درمان افسردگی به اثبات رسیده و مکانیزم اثر ضد افسردگی آن از طریق مهار آنزیمی است.ماده موثره این گیاه هایپریسین می باشد که فراورده های آن هم بر اساس همین ماده استاندارد سازی می‌شوند و اثر ضد افسردگی گیاه نیز مربوط به این ماده می باشد.در واقع این ماده مهار کننده ی آنزیم mono amino oxidase Mao می باشد که کاملاً مانند داروی ترانیل سیپرومین می باشد. از این گیاه دو فراورده دارویی در بازار ایران موجود می باشد.قطره هایپیران و قرص پرفوران که هر دو در درمان افسردگی کاربرد دارند. نکته قابل ذکر در مورد این گیاه و فراورده های آن تداخلات زیاد آن می باشد که مصرف آن را محدود نموده است و دلیلش هم مهار آنزیمی است.

 

سبك انگلیسی(ENGLISH STYLE):

در این روش چای همراه با خامه و لیمو ترش سرو می گردد.

 

بوبا (BUBBLE TEA،BOBA):

این نوشیدنی تشكیل گردیده از چای یخ، شیر و گوی های صمغ مانندی كه به مروارید موسوم بوده و از گیاه تاپوئیكا تهیه می گردد.

 

چای كیسه ای (TEA BAG):

در چای كیسه ای ازخاك چای استفاده می گردد كه از نظر دوستاران چای زیادمحبوب نمی باشد.

در فرهنگهای مختلف چای را همراه با مواد گوناگونی مصرف می كنند مانند:هل، شكر، عسل، لیمو ترش، شیر، مربای میوه ها و چاشنی های دیگر.

 

 

 

چگونه چای را دم كنیم

چگونگی دم كردن چای سیاه:

آب را به درجه جوش رسانده (۱۰۰ درجه سانتی گراد) سپس روی چای می ریزیم- زمان دم كشیدن نباید كمتر از ۳۰ ثانیه و طولانی تر از ۵ دقیقه گردد- زیرا پس ازآن تانین چای بتدریج آزاد شده و اثر محرك كافئین را خنثی و طعم چای را نیز تلخ می كند.

 

 

چگونگی دم كردن چای سبز:

دمای آب در این حالت باید ۸۵-۸۰ درجه سانتی گراد باشد. معمولا هر چه كیفیت چای سبز بالا تر باشد دمای آب نیز می باید كمتر باشد. ترجیحا بهتر است قوری چای پیش از دم كردن چای از قبل با قرار دادن قوری درون یك كاسه حاوی آب داغ، گرم گردد.

 

چگونگی دم كردن چای اولانگ:

همانند دم كردن چای سبز می باشد اما دمای آب در این نوع چای می باید ۱۰۰-۹۰ درجه سانتی گراد باشد.

 

 

برای جلوگیری از پخش شدن تفاله های درون چای

می توانید از وسیله ای بنام اینفیوزر (TEA INFUSER) استفاده كنید كه یك كره تو خالی مشبك است و چــای را هنـگـام دم كردن درون آن ریخـتـه و سپـــس درون قوری می اندازیم.