دانلود مقاله گیاهان آبزی با فرمت ورد ودر 32 صفحه قابل ویرایش

فهرست :

 

 

فصل اول : مقدمه

فصل دوم : مقدمه ای بر لیمنولوژی و ارتباط آن با ارگانیسم ها و گیاهان آبزی

فصل سوم : سطوح مطالعه و اکولوژی گیاهان آبزی

فصل چهارم : سازشهای گیاهان آبزی با محیط آب

فصل پنجم : آلودگی آبها و اثرات متقابل آنها و گیاهان آبزی

فصل ششم : مدیریت گیاهان آبزی

فصل هفتم : ارتباط متقابل گیاهان آبزی و سایر ارگانیسمها

فصل هشتم : منابع علمی وآشنایی با مهمترین گونه های گیاهان آبزی ایران

فصل نهم : گذری بر مقالات و منابع مرتبط

قسمتی از متن مقاله

 

فصل اول

مقدمه :

 

گیاهان آبزی یکی از مهمترین بخشهای یک اکوسیستم آبی را تشکیل می دهند و به همراه جلبکها از تولید کنندگان این اکوسیستمها به شمار می آیند. اما تعاریف متفاوتی در مورد این گروه از گیاهان وجود دارد که در ابتدای بحث به برخی از آنها اشاره می کنیم.

بر طبق تعریف گیاهان آبزی حقیقی به گیاهانی گفته می شود که قادرند چرخه زایشی خود را هنگامی که تمامی بخشهای رویشی آنها در آب غوطه ور بوده و یا تنها برگهای آنها در سطح آب شناورند ، کامل کنند (دن هارتاگ و سیگال 1964 و دن هارتاگ و سایرین 1988) . البته برخی از مولفین علاوه بر گیاهان آبزی مذبور، گیاهان آبزی دیگری که برای تکمیل چرخه زندگی خود به محیط خشک نیاز دارند را نیز گیاهان آبزی واقعی محسوب می نمایند (کوک 1996).

 

الف: گیاهان آبزی از نظر نوع اکوسیستم موجود در آن :

1: Aquatic Plants : به تمامی گیاهان آبزی اعم از آبهای شور و شیرین گفته میشود.

2:: Hygrophyte Plants به گیاهان آبدوست ساکن در تالابها و آبهای شیرین گفته می شود.

3: Amphibious Plants: گیاهانی که آب را ترجیح میدهند اما در صورت فقدان و کاهش آب توان زندگی با رطوبت اندک را نیز دارند. مانند Polygonum- Baccopa – Lippa – Paspalum - Juncus .

4: Mezophyte Plants : گیاهان نم دوست اطراف نقاط آبی که در خاک با رطوبت بالا رشد می کنند. مانند درختان بید در شمال ایران و یا در ختان توسکا در تالاب انزلی و آستارا و شبه جزیره میانکاله.

5: Halophyte Plants : گیاهان مزوفیتی که در خاک شور رشد کنند. مانند گیاهان محیط حوض سلطان و دریاچه نمک قم و ... مانند برخی گیاهان تیره Chenopodiaceae .مثلا جمعیت Salicornia و غیره در اطراف تالابهای سه گانه آق قلا و سواحل غربی خلیج گرگان.

6: Mangrow Plants : جنگلهایی از گیاهان خاص مانند Avicennia وRhizophora که به تنهایی یک اکوسیستم بوده و نه شامل دریا و نه شامل رودخانه به شمار می آیند.

 

ب: تقسیم بندی ژرژ لمه بر اساس میزان نیاز به آب و نحوه استقرار در اکوسیستم آبی :

1: Aquatic Plants : گیاهانی که با کاملا در آب فرو رفته اند مانند جلبکها و برخی خزه ها مثل خزه Sphagnum . و یا گیاهانی که تمامی پیکر گیاه به جز گل در داخل آب قرار دارد مانند Utricularia وMyriophyllum . و یا گیاهانی که برگهای شناور داشته و گلها نیز بیرون از آب تشکیل می شوند مانند Nymphaea وRanunculus و ...

2: Semi Aquatic Plants : در این گیاهان ساختارهای هوایی و گاها حتی ریشه نیز خارج از آب قرار می گیرد.مانن گیاهان بلند اطراف آبهای جاری و دره ها و تالابها مثل Typha وIris و Spargonium . و یا درختان جنگلهای باتلاقی و مانگرو در مناطق ترو پیکال مثل Taxodium .

3: Amphibiou Plants .

4: Hygrophytes Plants : این گیاهان در خاکهای اشباع از رطوبت که گاها پر از آب می شوند مانند دره های مرطوب می رویند مثل Cyperaceae و Salix و Phragmites .

5: Aerohygrophylus Plants : این گیاهان آب مورد نیاز خود را از اتمسفر مرطوب یا رطوبت حاصل از امواج دریا تامین میکنند . مانند کریپتوگامهای اپی فیت(سرخسهای دارزی) و ...

6: Mezophytes Plants : مانند اکثر گیاهان که دارای نیاز به آب متعادل هستند.

7: Xerophytes Plants : این گیاهان در مناطق کم باران با دوره های خشکسالی طولانی زندگی می کنند. مثل Poa و Ammophylla و Heberitta .

 

ج: گروه بندی کی سی میسرا بر اساس موقعیت گیاه در اکوسیستم آبی :

1: شناور آزاد : مانند Azolla – Salvinia – Spirodella – Eichorhina – Lemna

2: شناور غوطه ور : مانند Najas – Utricularia – Ceratophyllum - Myriophyllum .

3: شناور ریشه در کف : مانند . Marsilia – Ipomea – Trapa - Nymphaea

4: غوطه ور ریشه در کف : مانند Chara –Nitella – Isoeteses – Valisneria .

5: با ریشه بیرون از آب : مانندTypha – Eleocharis – Limnophylla – Spargonium Sagitaria .

6: گیاهان ماندابی : مانند Cyperus – Scirpus – Rumex – Asterchantha .

د: تقسیمات گیاهان آبزی بر حسب موقعیت عمق ریشه بر حسب متر:

البته باید توجه داشت که این تقسیم بندی بر حسب موقعیت جغرافیایی و اکولو ژیک قابل تغییر است :

1: Emerged Plants : گیاهان باتلاقی : تا عمق دو متر :ریشه در داخل آب اما عمده پیکر گیاه خارج از آب : Spargonium – Alisma – Typha – Phragmites – Iris - Cyperacea

2: Floating Leaf : برگ شناور ها : عمق یک تا سه متری : ریشه در آب و گلها بالاتر از سطح آب : مانند Nymphaea – Nelombium – Nuphar .

3: Free Floating : شناور آزاد : صفر= سطح آب : مانند Lemna – Azolla – Salvia .

4: Sub Merged : غوطه ور متصل به کف : عمق دو تا ده متر : مانند Ceratophyllum – Potamogetons .

5: Free Submerged : غوطه ور آزاد : عمق یک تا سه متر : مانند Utricularia – Najas Ceratophyllum .

6: Riparian : حاشیه آب : عمق صفر = خارج آب : . Salix – Alnus – Petrocarya

 

 

فصل دوم

اکولوژی اکوسیستم های آبی و تاثیر آن بر گیاهان آبزی

 

حدود 97 درصد از آبهای کره زمین در دریاها و اقیانوسها، 8/2 درصد در یخهای قطبی و تنها 2/0 درصد از آبهای کره زمین در آبهای داخلی قرار دارند. از سوی دیگر حدود 70 درصد سطح کره زمین را آبهای دریایی تشکیل می دهند. علوم لیمنولوژی یا علم مطالعه آبهای محصور در خشکی و اقیانوس شناسی به طور مشترک جهت بررسی اکولوژیک اکوسیستم های آبی کره زمین کاربرد دارند. در این علوم به برخی صفات آب پرداخته می شود که دارای اثراتی بر زندگی گیاهان آبزی هستند. در اینجا سعی شده است تا به بعضی از این موارد اشاره شود. به دلیل این که عمده گیاهان آبزی متعلق به آبهای محصور در خشکی ها بوده و تعداد گیاهان آبزی دریازی اندک می باشد، در این بخش بیشتر به مطالعه صفات آبهای داخلی و تاثیر آن بر گیاهان آبزی پرداخته شده است.

الف: ساختمان و خواص فیزیکی آب

ساختمان آب: آب مولکول دو قطبی با زاویه 105 درجه است که از اکسیژن و هیدروژن تشکیل شده و پیوندهای هیدروژنی آن تجمعات مولکولی به نام کلاستر را می سازند که مابین کلاسترها توسط مولکولهای منفرد آب پر می شود. اندازه کلاسترها یا تعداد مولکولهای آب شرکت کننده در آنها با کاهش دمای آب بیشتر می شود.

وزن مخصوص آب: وزن مخصوص آب متاثر از میزان مواد حل شده، فشار و درجه حرارت می باشد. افزایش یا کاهش دمای آب نسبت به دمای 94/3 درجه سانتی گراد و کاهش مواد محلول موجب کاهش وزن مخصوص آب می شوند. میزان نمک آبهای داخلی عموما کمتر از یک گرم در هزار ( ppt ) بوده و لذا این ابها در دامنه آبهای شیرین قرار داشته و املاح تاثیر چندانی بر وزن مخصوص آنها ندارند. وزن مخصوص آب موجب می شود تا دمای انجماد آب کاهش یابد و لایه های زیرین آب از خطر یخ زدگی برهند. همچنین گیاهان به دلیل بالابودن وزن مخصوص آب انرژی کمتری جهت ایستایی و قائم بودن به خود در آب صرف نموده و در نتیجه نیاز به اندامها و بافتهای نگهدارنده در آنها اندک یا غیر ضروری می باشد. علت مچاله شدن و به هم ریختگی گیاهان آبزی خارج شده از آب نیز همین پدیده است.

چسبندگی و پیوستگی آب: نحوه رفتار مولکولهای آب در مقابل سطوح جامد موجب بروز این صفت می گردد. اگر نیروی جاذبه بین مولکولهای آب کوچک تر از نیروی چسبندگی آنها در مقابل سطح یک جسم باشد، جسم را هیدروفیل یا آبدوست می نامند. چنین اجسامی اصطلاحا در آب خیس می شوند. در حالی که آب بر اجسام هیدروفوب یا آبگریز اثر ندارد. سطوح هیدروفوب مانند موم به جهت سهولت حرکت آب در تماس با آنها و کاهش اصطکاک، به گیاهان کمک می کنند. این خاصیت همچنین مانع خیس شدن و سقوط دانه و دانه های گرده گیاهان در آب می شود. جلبکهای اپی زوئیک نیز تمایلی به هجوم به سطوح هیدروفوب جانوران مانند فلس ماهی ها و حلقه های بدن میگو ندارند. از سوی دیگر در پدیده هایی مانند تنفس و تبادل مواد گازی بین جانداران و آب نیاز به سطوح هیدروفیل می باشد.

لزوجت یا غلظت دینامیکی آب: این خاصیت عبارت از مقاومت آب در برابر جاری شدن آزاد می باشد. لزوجت یا ویسکوزیته آب تحت اثر مواد محلول و درجه حرارت می باشد. هر چه لزوجت آب بیشتر باشد امکان سقوط اجسام در آب و سرعت آن کمتر است. لذا با کاهش لزوجت آب امکان سقوط جوامع فیتوپلانکتونی بیشتر شده و اثر آب در کندن و پاره کردن گیاهان در بستر افزایش می یابد. بنابر این در آبهای سرد امکان آسیب دیدگی پیکر گیاهان آبزی کمتر است.

کشش سطحی آب: نیروی کشش سطحی رخدادی است که معمولا در حدفاصل مایع و گاز تشکیل می گردد. این نیرو تحت تاثیر درجه حرارت و ماهیت املاح محلول قرار دارد. البته تغییرات کشش سطحی آب در محدوده ای که از نظر زیستس اهمیت دارد قابل چشم پوشی است. مواد پاک کننده، شوینده ها و مواد دفعی جلبکها نیروی کشش سطحی آب را کاهش می دهند. این نیرو برای آندسته از موجودات آبزی و بذر گیاهان که در حدفاصل آب و هوا قرار می گیرند دارای اهمیت زیستی است.

گرمای ویژه آب: گرمای ویژه آب مقدار گرمای لازم برای گرم کردن یک کیلوگرم آب تا حد یک درجه سانتی گراد است. مقدار گرمای ویژه آب بسیار بالا بوده و به همین دلیل آبها تغییرات دمایی اندکی در نوسانات شبانه روزی و سالیانه دارند. این امر موجب می گردد تا آبها محیط مناسبی برای زندگی و مقابله با تغییرات ناگهانی دما بوده و تعادل دمایی مناسبی در محیط های مجاور اکوسیستم آبی بر حسب وسعت آن ایجاد گردد. در نتیجه میزان رشد گیاهان آبزی را افزایش می یابد. قابلیت هدایت گرمایی نیز در آب بسیار اندک بوده و لذا انتقال گرما حتی در فواصل اندک در محیط آبی از طریق مولکول به مولکول قابل چشم پوشی است.

ب: روابط فیزیکی در آبها

خصوصیات فیزیکی آبها شامل تغییراتی است که در جهت عمق اثر نموده و موجب تشکیل یک شبکه بندی در آبهای ساکن می گردد. این شبکه بندی موجب تشکیل اشکوبهای نوری، دمایی، فشار، توزیع مواد مغذی و مانند آن شده و در نتیجه اکوسیستم آبی را به کنام های متعددی تقسیم می نماید.

تابش: طول موجهای 300 تا 3000 میکرون از خورشید یا محیط بر آب می تابند. نور تابیده شده سرنوشت متفاوتی داردکه شامل موارد زیر است:

1: انعکاس: هرچه زاویه تابش مایل تر باشد (برحسب موقعیت آفتاب و تغییرات فصلی) تلفات تابش افزایش می یابد. که میزان انعکاس در زمستان 14% و در تابستان 3% است.

2: جذب: آب در مقابل دخول نور به صورت انتخابی عمل می کند. و بسته به میزان مواد معلق و مواد محلول و طول موج نور تابیده شده و .. میزان ورود و جذب نور متفاوت است. هرچه میزان جذب نور در لایه های بالایی بیشتر بتاشد میزان نفوذ آن به اعماق کمتر است. حد اکثر 35% تا 40 % از نور ورودی به آب به عمق یک متری نفوذ میکند. نورهای قرمز و زرد و نارنجی در لایه های بالایی و نورهای سبز و آبی در نقاط عمیق جذب می شوند. برای بررسی میزان نور ورودی و جذبی در لایه های مختلف می توان از صفحات گرد سیاه و سفید یا از سلولهای فتو الکتریک حساس به نور استفاده نمود. و در نتیجه عمق مورد نظر از نظر کارایی فتوسنتزی را شناخت. میزان جذب نور تابع شفافیت آب است و تحت اثر مواد معلق تغییر می کند. بنا براین میزان جذب و ورود نور در یک اکوسیستم نیز در روزهای مختلف متفاوت است.

دخول نور حد اکثر تا عمق 50 متری می باشد. نورهای با طول موج کوتاه کمتر جذب شده و بیشتر نفوذ می کنند و بنابراین باعث رنگ آبی آب می شوند. در بخشهای ساحلی به دلیل عمق کم آب و حضور مواد معلق و فراوانی جلبکها میزان نور نفوذی کم بوده و آب آبی رنگ نیست اما در بخشهای عمیق تر مواد معلق ته نشین شده و نور به راحتی نفوذ می کند و آب آبی به نظر میرسد.

همچنین در اکوسیستمهای حاوی کریستالها و ذرات آهکی مثل جلبکها و مرجانها برخورد نور با سطح آنها باعث انعکاس شدید نور می گردد. یک لایه یک متری از یخ شفاف مانع عبور نور نمی گردد و به همین دلیل فعالیت فتوسنتزی گیاهان در زمستان در زیر آب یخ زده ادامه دارد اما یک لایه برف با قطر 20 سانتی متر حدود 99% انرژی تابشی را منعکس کرده و تولید در اکوسیستم را متوقف می نماید.

در آبهای جاری به دلیل فراوانی مواد معلق و انعکاس نور در اثر امواج میزان نفوذ نور کم است. در باتلاقها نیز بر خلاف مردابها ازدیاد مواد معلق باعث می گردد تا نور به اعماق این اکوسیستم نرسیده و در نتیجه رویش گیاهی در این منطقه نداشته باشیم.

به عبارت کاملتر آبهای خیلی شفاف و خیلی تیره و گل آلود آبهای غیر حاصلخیز از نظر نوری هستند و میزان تولید در آنها به ترتیب کم و صفر است.

مناطق نوری یک اکوسیستم آبی به شرح زیرند :

1: منطقه روشن شامل :

الف: منطقه کرانه ای : در آبهای کم عمق . نور به کف منطقه می رسد. دارای گیاهان ریشه دار.

ب: منطقه در یاچه ای : در آبهای باز تا عمقی . نور تا نقطه جبران می رسد. و تنفس با فتوسنتز برابر است . حاوی پلانکتونها . این بخش در آبگیر های کم عمق وجود ندارد.

2: عمقی : منطقه تاریک در آن سوی منطقه نفوذ موثر نور . تنها حاوی مصرف کنندگان و تجزیه کنند گان است . این ناحیه در آبگیرهای کم عمق وجود ندارد.

شرایط گرما یی : جذب گرما در آب توسط انرژی تابشی در لایه های بالایی آب و اکثرا توسط طول موجهای بلند انجام می شود. عمل انعکاس نور و تبخیر و نیز حرکت آبهای جاری بخشی از این انرژی را به محیط پس می دهند. قابلیت هدایت مولکولی آب برای گرما اندک بوده و بنا براین گرما بیشتر از طریق انتقال از جریان خود آب از لایه های گرم بالا به لایه های سرد زیرین انجام می شود. هر نقطه از آب فقط 10 تا 12 % از انرژی تابشی را مستقیما در یافت کرده و مابقی از طریق جابجایی آب به آن می رسند. آب دارای دو سکون تابستانه و زمستانه است که باعث می شود گرمای زیاد آب در لایه های سطحی در تابستان و سرمای زیاد آن در زمستان به لایه های زیرین منتقل نشده و موجودات و گیاهان آبزی را تحت اثر قرار ندهد.

لایه بندی دمایی آب شامل سه منطقه : بالایی یا Epilimnion (گرم و سرشار از پوشش گیاهی و آب دارای گردش) و میانی یا Metalimnion و پایینی یا Hypolimnion (خنک تر و فاقد اتوتروفها و بدون گردش) می باشد. البته در بهار و پاییز گردش آب باعث ترکیب این لایه ها می گردد.

دریاچه ها نیز دارای گردشهایی هستند که یا تا کف دریاچه را در بر می گیرد (Holomictic) و یا لایه زیرین دریاچه را شامل نمی شود (Meromictic) . دریاچه های مورد دوم عمیق بوده و به دلایل طبیعی و یا مصنوعی حاصل می آیند. همچنین میزان و تعداد گردشها در دریاهای مختلف متفاوت است. و در مناطق قطبی و نیمه قطبی با مناطق گرم و کوهستانی و غیره تفاوتهایی با هم دارند.

هر چه میزان گردش دمایی در یک اکوسیستم آب بیشتر باشد حاصلخیزی آن بیشتر است. از طرف دیگر خنکی آب و دمای کمتر آن باعث رشد بیشتر گیاهان می گردد. در یاچه های دارای دو گردش آبی بیشتر از در یا چه های یک گردش آبی حاصلخیز بوده و شکوفایی مواد غذایی و تولید در آنها بیشتر است. همچنین دما با ایجاد جریانهای آبی باعث حرکت عمودی توده های جلبکی و دیاتومه ها شده و در جابجایی گیاهان آبزی نیز نقش مهمی به عهده می گیرد.

 

 

شرایط شیمیایی آب :

گازها و مواد معدنی موجود در آب یا حاصل از منابع فیزیکو شیمیایی (حل یا دفع مواد. جذب یا خروج گاز. تبادلات یونی) یا منابع شیمیایی( احیا. حلالیت. تجزیه و هیدرولیز) و یا وقایع بیولوژیکی (معدنی شدن مواد آلی. فتوسنتز و غیره) هستند. آبهای شیرین آبهای کربناته و آبهای در یایی آبهای کلره هستند. ترکیبات هوموس بصورت کلوئید و آنزیم ها و ویتامین ها به شکل محلول در آب حضور دارند. گازهای O2 و CO2 در تعیین وضعیت حیاتی اکوسیستم مهم هستند. گازهای CH4 و H2S که از تخمیر حاصل می آیند به ترتیب در کف و سطح آب بیشترهستند.

تولید اکسیژن در رودهای کوچک توسط جلبکهای اپی لیت یا سنگ زی و در رودهای بزرگ و عمیق توسط فیتوپلانکتونها صورت می گیرد . نقش گیاهان آبزی در این مورد به شدت جریان آب و نور و موارد دیگر بستگی دارد. اکسیژن حاصل از فتوسنتز به شکل حبا ب وارد آب می گردد.

CO2 لازم جهت فتوسنتز از تجزیه بی کربنات کلسیم حاصل می آید. اما در شب گیاهان با تنفس مجددا آنرا آزاد کرده و به بی کربنات تبدیل می کنند. اما در هر دو حالت تغییرات اسیدیته آب بسیار اندک است و این مورد از نشانه های حاصلخیزی آبهاست.

اگر میزان قلیائیت آب و یا تعداد گیاهان آبزی افزایش یابد فرآیند نرمال تغییرات اسیدیته آب به هم می خورد. فعالیت فتوسنتزی گیاهان در تابستان بیشتر است. اما گیاهانی مانندCeratophyllum وMyriophyllum در شرایط سخت نیز فتوسنتز می کنند.

آبهایی که دارای آهک بالایی هستند به دلیل داشتن CO2 بالا حاصلخیزی خوبی داشته و وسعت جوامع گیاهی در آنها افزایش می یابد.

گاز ازت توسط ازتو باکترها و نوستوک و آنابنا ( از جلبکها) به حالت گازی مورد استفاده قرار گرفته و تثبیت می شود. و پس از 3 دقیقه در اسد آمینه سلول این موجودات قابل مشاهده است. نیترات که مهمترین ماده ازته گیاهان است نیز در دریاچه ها به وفور یافت می شود. سایر منابع نیتروژنی آب شامل No2 و No3 وNh4 و ترکیبات حدواسط آلی و معدنی و آمینواسیدها و آنزیم ها می باشند. آبهای جاری سالم میزان نیترات بیشتری دارند اما انواع آلوده به فاضلاب منبع آمونیوم بیشتری در خود دارند. نیترات و فسفر مهمترین عوامل محدود کننده رشد به حساب می آیند. قابلیت ذخیره سازی فسفر در فیتوپلانکتونها بسیار بالا بوده و تا 850 هزار برابر نیاز خود آنرا ذخیره و در زمانهای طولانی مصرف می کنند. سیلیس نیز باعث قهوه ای رنگ شدن آب شده و در افزایش دیاتومه ها موثر است.

 

تاثیر آبهای جاری و امواج :

آبهای جاری و امواج دارای شرایط خاص بوده و تنها ارگانیسمهای ویژه ای می توانند در آنها زندگی کنند. مثلا در سواحلی مانند سواحل دریای خزرو یا رودخانه های تند داخلی که امواج حالت تند دارند گیاهان ریشه دار مشاهده نمی شود و کلنی گیاهان شناور آزاد و یا غوطه ور نیز به چشم نمی خورد. در آبهای جاری نیز دو نوع حرکت خطی و متلاطم را شاهد هستیم که حرکت نوع دوم به دلیل اختلاط بردارهای حرکتی امکان کندن و پاره کردن گیاهان آبزی رابیشتر می کند. اما رودهایی که حرکت خطی دارند جهت زیست موجودات آبزی و گیاهان کف زی مساعد هستند. این نقاط گاها به تشکیل فضاهای زیستی در لابلای سنگها و گیاهان عالی و غیره کمک می کنند.

 

مهمترین صفات موثر آب بر جوامع موجودات زنده :

چها رعامل موثر بر موجودات زنده یک اکوسیستم آبی عبارتند از: میزان بالای وزن مخصوص آب ، اثر املاح محیطی، قابلیت حلالیت آب در برابر مواد آلی و معدنی، و در نهایت تشکیل اشکوبها و طبقات عمودی در آب .

1: وزن مخصوص بالای آب باعث جابجایی راحت تر گیاهان و جلبکها در محیط آبی و اشغال تمامی نقاط اکوسیستم و ایجاد اشکوب بندی گیاهی در لایه های مختلف آب و نیز باعث صرف انرژی کمتر و حضور بافتهای استحکامی کمتر می شود.

2: محیط آبی با توجه به شور یا شیرین بودن خود در تعیین میزان غلظت شیره سلولی تک سلولیهای گیاهی مهم بوده و باعث می گردد تا این موجودات با مکانیسمهای مختلفی در مقابله با این اشکال بر آیند.

3: قابلیت حلالیت مواد باعث می گردد تا گیاهان مواد مورد نیاز خود را از سراسر بدن خود جذب کرده و راحت تر به انتقال آن بپردازند و نیاز به بافتهای آوندی را تا حد زیادی کاهش می دهد . همچنین این عامل سرعت دفع مواد زاید را نیز افزایش می دهد. مثلا 50% از فسفر موجود در بدن یک فیتوپلانکتون در 4 ساعت اول پس از مرگ به خارج انتقال یافته و مصرف می شود.

4: لایه بندی آب به دلیل توزیع ناهمگن نور ، فشار ، مواد معدنی ، دی اکسید کربن و دما باعث می گردد تا شرایط متفاوتی در نقاط مختلف آب حاصل آمده و نیچ یا کنام های اکولوژیک متعددی بر حسب آنها حاصل آیند که به توزیع گیاهان مختلف دراشکوبهای متفاوت آنها می انجامد.