دانلود کتاب علم ژیمناستیک فیزیولوژی ژیمناستیک با فرمت pdf ودر 33 صفحه

مقدمه

فیزیولوژی علمی است که در رابطه با نحوه کار دستگاه های بدن و چگونگی ارتباط آن ها با یکدیگر جهت تنظيم عملکردشان صحبت می کند. مطالعه تک تک اعضا و همچنین زیست شیمی (بیوشیمی) آن ها بخشی از فیزیولوژی انسانی را تشکیل می دهند. از بین علوم ورزشی مختلف، فیزیولوژی ورزشی کمک شایانی به توسعه درک چگونگی عملکرد دستگاه های بدن انسان تحت شرایط و برنامه های گوناگون ورزشی کرده است. یکی از این ورزش ها که شاهد توسعه و تحول قابل توجهی در آن هستیم، ورزش ژیمناستیک است. از ویژگی های ژیمناستیک این است که ژیمناست های مرد و زن در رویدادهای متفاوتی (علی رغم برخی شباهت ها) به رقابت می پردازند. هر کدام از رویدادها دارای نیاز فیزیولوژیکی و تکنیکی خاص بوده و با شدت و مدت متفاوتی اجرا می شود. مسابقات ژیمناستیک مردان در 6 رویداد (6 اسباب) انجام می شود که به ترتیب چرخشی المپیک به شکل زیر اجرا می گردد ١- حرکات زمینی ۲- خرک حلقه ۳- دار حلقه 4- پرش خرک 5- پارالل 6- بارفیکس ژیمناست های زن نیز فقط در رویداد ( اسباب) به صورت زیر شرکت می کنند 1- پرش خرک ۲- پارالل دختران (پارالل نامتوازن) 3- چوب موازنه 4 - حرکات زمینی

همانند رویدادهای سه گانه (معمولا دو، شنا و دوچرخه سواری) یا مسابقات ه گانه، مدت، شدت، توان، قدرت، انعطاف پذیری، سرعت کشش (کشیدگی عضلات ، هماهنگی و استقامت عضلانی و هوازی) و همچنین انرژی مورد نیاز برای اجرای هر یک از رویدادهای ژیمناستیک نیز متفاوت می باشد.

شاخص های فیزیولوژیکی در ژیمناستیک

اجرای حرکات ژیمناستیک به وسیله همپوشانی سیستم های انرژی حمایت می شود و نسبت دخالت این دستگاه ها در اجرای حرکات، وابسته به شدت و مدت تمرین بر اساس سن، رشد، بلوغ و جنس است. پرش ها در ژیمناستیک به شدت به بازسازی ATP از PCr (کراتین فسفات) متکی هستند. منابع عمده انرژی در روتین های (برنامه های روی اسباب هایی مثل دار حلقه، خرک حلقه، چوب موازنه و پارالل ها (مردان و زنان) غیر هوازی و از طریق بازسازی ATP در دستگاه گلیکولیز (اسید لاکتیک) تأمین می شوند. بازسازی هوازی ATP نخستین منبع انرژی طی برنامه های حرکات زمینی و ژیمناستیک ریتمیک را تشکیل می دهد على رغم اینکه دستگاه فسفاژن (PCr) و فرایند گلیکولیز (اسید لاکتیک) - هر دو - اصلی ترین منابع تأمین انرژی برای این برنامه ها (حرکات زمینی و ژیمناستیک ریتمیک) به شمار می روند. در کل، دستگاه بی هوازی (فسفاژن و

گلیکولیز) به عنوان اصلی ترین منبع تأمین کننده انرژی برای اکثر رویدادهای رقابتی ژیمناستیک مورد توجه می باشد.

همان طور که اشاره شد، برنامه های خرک حلقه، دارحلقه، بارفیکس، پارالل و همچنین پرش خرک عمدتا به وسیله متابولیسم غیر هوازی حمایت می شوند. هنگام اجرای پرش ها منبع اصلی انرژی مورد نیاز از شکستن ATP و Pcr در عضله یعنی از طریق دستگاه فسفاژن به دست می آید. در این برنامه (پرش ها) مشارکت فرایند گلیکولیز کمتر و مشارکت متابولیسم هوازی بسیار جزئی است. برنامه های خرک حلقه، دار حلقه، بارفیکس و پارالل عمدتا در درجه اول) توسط فرایند گلیکولیز حمایت می شوند اما در آغاز برنامه ها فسفات های پر انرژی (Per) مشارکت دارند و با طولانی تر شدن برنامه ها میزان مشارکت متابولیسم هوازی نیز افزایش می یابد (البته نه زیاد). |