1 -پدر و مادر‌ها با بچه‌ها همان‌طور رفتار مي‌كنند كه والدين خودشان رفتار كرده‌اند.

2 - تصميم‌گيري با يكي از والدين به‌خصوص پدر انجام مي‌گيرد. معمولا پدر خانواده حاكم بر رفتار و اعمال فرزندان است و هيچ يك از اعضاي خانواده اجازه اظهارنظر ندارند.

3 - والدين چنان رفتار مي‌كنند كه فرزندان مي‌‌آموزند حق هيچ‌گونه ابراز عقيده‌اي را - حتي در مواردي كه مي‌تواند مانع از بروز بعضي مشكلات براي خانواده گردد - ندارند.

4 - اگر فرزندان از فرمان والدين اطاعت نكنند‌، والدين آنان ناراحت ‌، خشمگين و آزرده خاطر مي‌شوند.

5 - فرزندان جرات سئوال كردن در مورد انجام دادن يا انجام ندادن كارها را، از والدين خود ندارند.

6 - والدين بر رفتا و كارهاي فرزندان خود كنترل شديد دارند و همه تصميمات را شخصا اتخاذ مي كنند.

7 - والدين براي دستوراتي كه صادر مي‌كنند دليلي را براي فرزندان خود ارائه نمي‌دهند و از آنان مي‌خواهند بدون چون و چرا از اين دستورات اطاعت كنند.

8 ـ نسبت به رعايت نظم و انضباط،‌ ارزشي افراطي قايل هستند و والدين توانايي تحمل هيچ‌گونه بي‌نظمي را از طرف فرزندان خود ندارند.

9 - به سخنان كودكان خودگوش نمي‌دهند و اگر هم سخني را بشنوند براي آن است كه با آن مخالفتي را نشان دهند.

10 - در مواردي كه فرزندان خود را نصيحت يا آنان را از انجام‌دادن كاري منع مي‌كنند‌،‌ دليل خاصي را ارائه نمي‌دهند.

11 - براي تصميات فرزندان خود‌،‌ حتي اگر اين تصميمات معقول و مستند باشد‌،‌ احترام قائل نيستند.

13 - معتقدند كه چون سن‌، تجربه و دانش آنان بيشتر از فرزندان‌شان است‌‍. بنابراين‌، حق دخالت در همه امور و حتي در خصوصي‌ترين كارهاي فرزندان خود را دارند.

14 - برخورد آنان با فرزندان خود احترام‌آميز نيست و حتي از تحقير فرزندان خود در حضور ديگران نيز ابايي ندارند.

15 - غالبا نيازهاي عاطفي كودكان ارضاء نمي‌شود.

16 - ممكن است كه والد ضعيف در چنين خانواده‌اي با كودكان ائتلاف كند.

17- چنين كودكاني احتمالا جذب گروه‌هاي بيرون شده و با عزت‌نفس پائين كه دارند دچار بزهكاري مي‌شوند.

18 - بسياري از اين والدين ممكن است به خاطر كمال‌گرايي كه دارند، كودكان را تحت فشار قرار دهند و برنامه‌هاي سخت‌گيرانه برايشان تدارك ببيند.

19 - احتمال دروغ‌گويي و ريا‌كاري در كودكان چنين خانواده‌هايي به علت ترس از تنبيه و سرزنش افزايش مي‌يابد.

20 - چنين كودكاني به علت اينكه مرتبا علايقشان سركوب شده و موجب تحقير قرار گرفته‌اند و همچنين ديگران براي اموراتشان تصميم گرفته‌اند،‌ از خلاقيت كمي برخوردارند‌.

21 – اضطراب‌،‌ افسردگي‌،‌ همچنين وسواس و كمال گرايي‌،‌ نااميدي و بسياري از مشكلات رواني ممكن است دامنگير كودكان خانواده‌هاي مستبد شود.

خانواده منفعل

۱- پدر و مادر به دنبال نيازهاي ارضای نشده خودشان هستند. دنبال جواني و نوجواني و دل‌مشغولي‌هاي خود هستند.

۲- به امر تربيت و ارضای نيازهاي جسمي و رواني فرزند نمي‌پردازند و چون آسان‌گير هستند‌،‌ براي خاموش‌كردن صداي فرزند‌،‌ هر چه او از آنها مي‌خواهد، انجام مي‌دهند‌. لذا كودك پرتوقع تربيت مي‌شود.

۳- هدف‌ها و انتظارات برايشان روشن نيست و به همين دليل‌، در تربيت فرزندان خود از روش‌، فلسفه يا ديدگاه خاصي پيروي نمي‌كنند.

۴- هيچ نوع كنترلي بر رفتار فرزندان خود ندارند.

۵- هيچ‌نوع انتظار و توقع خاصي از فرزندان خود ندارند و فرزندان نيز به نوبه خود مي‌آموزند كه والدين نبايد از آنان انتظار خاصي را داشته باشند.

۶- نسبت به رفتار فرزندان خود‌‍،‌ حتي در مواردي كه مورد آزار و اذيت خود آنان و ديگران قرار مي‌گيرند‌،‌ توجه خاص نشان نمي‌دهند و در اين موارد‌، بي‌تفاوت عمل مي‌كنند.

۷- اگر فرزندان خانواده از دستورات آنان اطاعت نكنند، ناراحت نمي‌شوند و چنان رفتار مي‌كنند كه گويي عدم اطاعت از دستورات والدين امري طبيعي‌ است.

۸- در پاداش‌دادن يا تنبيه آنان اهمال مي‌كنند و بي‌تفاوت هستند.

۹- شيوه‌هاي رفتاري والدين چنان است كه در فرزندان اعتماد لازم را نسبت به آنان ايجاد نمي‌كند.