•دارو باید از خلال پوست یا غشاء مخاطی روده عبور کند تا به جریان خون برسد داروهایی که وریدی مصرف نشوند کاملا وارد جریان خون نمی شوند داروها قبل از رسیدن به محل اثر خود درکبد متابولیزه میشوند و مقداری توسط کبد برداشته می شود. داروها به طور یکنواخت در بدن توزیع نمی شوند

 حلالیت در آب یا چربی

شدت خون رسانی اندامها و بافتها

نفوذپذیری غشأها

اتصال به پروتئین

تمایل به برخی ساختمانهای فیزیولوژیک

چه اندامهایی در حذف دارو از بدن دخالت دارند؟

اندامهایی که در خط اول قرار دارند عبارتند از کبد، کلیه ها، کیسه صفرا، روده ها، نقش دوم توسط ریه ها ، غدد بزاقی، پستانها، غدد اشکی و عرق ایفاء می شود. متابولیسم در کبد و به وسیله آنزیم ها صورت می گیرد. دفع واقعی دارو توسط کلیه ها صورت میگیرد و بعد از آن روده ها مهم هستند.

نیمه عمر حذف: مدت زمانی است که مقدار داروی حذف شده از بدن به 50% می رسد.

غلظت حالت تعادل: میزان ثابتی از کارایی است که در اثر ایجاد تعادل بین داروی وارد شده با داروی دفع شده در یک فاصله زمانی خاص بوجود می آید. برای بیشتر داروها حالت تعادل بعد از تقریبا 5 نیمه عمر دفعی به دست می آید. متوسط غلظت در حال تعادل بستگی به دوزاژ دارو و نیمه عمر دفعی آن دارو دارد. مقادیر حالت تعادل نقش مهمی در زمان خونگیری ایفا میکند.

بیمارانی که مصرف کننده طولانی مدت دارو هستند هنگام خونگیری باید در حالت تعادل باشند.

 داروها در سرم به چه شکلی حضور دارند؟

داروها به صورت آزاد یا متصل به پروتئین های سرم یا بافتها یافت میشود.هر دارو درصد اتصال پروتئینی ویژه ای دارد و این درصد برای هر دارو خاص میباشد. جز آزاد دارو در تعادل با جز متصل آن است. آلبومین یکی از پروتئینهای سرم میباشد.اثر فارماکولوژیک دارو مربوط به جز آزاد آن میباشد. تغییر غلظت پروتئینها در دوران بارداری یا بیماری اثر شدیدی بر غلظت سرمی دارو دارد.

محدوده درمانی چیست؟

غلظتی از دارو در سرم است که در بیشتر افراد در آن محدوده اثرات درمانی ظاهر شده و خطر سمیّت دارو اندک است. پائین تر از این محدوده داروها بی اثر هستند بالاتر از محدوده عوارض سمّی داروها مشاهده می شود. در حقیقت غلظت هایی که محدوده درمانی نامیده می شوند بین « کمترین غلظت موثر» یا MEC و «کمترین غلظت توکسیک» یا MTCمتغییر هستند.