دانلود مقاله پروتئین با فرمت ورد ودر 11 صفحه قابل ویرایش

قسمتی از متن مقاله

همه یاخته‌های زنده دارای پروتئین هستند. پس چنین نتیجه می‌گیریم که پروتئین، ماده‌ای ضروری برای زندگی به شمار می‌رود.

پروتئین از واژه‌ای یونانی گرفته شده و به معنای نخست است. علت این نام‌گذاری آن است که پروتئین را نخستین و مهم‌ترین بخش یک موجود زنده تشخیص داده‌اند.

یاخته‌ها انواع گوناگون دارند، و هر نوعی پروتئین ویژه خود را دارد.

پروتئین‌ها از ترکیبات موادی به‌نام آمینو ـ اسیدها پدید آمده‌اند. بیش از 21 نوع آمینو ـ اسید وجود دارد. در همه آمینو ـ اسیدها ماده شیمیایی نیتروژن به اضافه کربن، ئیدروژن و اکسیژن یافت می‌شود.

آمینو ـ اسیدهای مختلف از راه‌های گوناگونی با هم ترکیب می‌شوند، و در نتیجه انواع مختلف پروتئین‌ها را پدید می‌آوردند. مثلا ما می‌دانیم که گوشت، پروتئین دارد؛ ولی آیا می‌دانید که دست‌کم 12 تا 15 نوع مختلف پروتئین در همین گوشت نهفته است؟

بسیاری از خوراکی‌ها به خاطر پروتئین‌هایشان است که ارزش مهم غذایی برای بشریافته اند، مانند:شیر،تخم‌مرغ،گوشت بی‌چربی،ماهی، نخود،لوبیا، بادام‌زمینی و برخی حبوبات. این‌ها برای انسان اهمیت دارند؛چرا که فراهم آورنده آمینو ـ اسیدها هستند؛ و گرنه بدن به خودی خود قادر نیست که آمینو ـ اسید تولید کند. به این آمینو ـ اسیدها، آمینو اسیدهای ضروری می‌گویند.

بدون آمینو ـ اسیدهای ضروری،بدن نمی‌تواند بر سر پا بماند.

برخی از انواع آمینو ـ اسیدها فقط به مقدار معینی برای بافت‌های بدن لازم هستند؛ از این‌رو بدن به همان مقدار که نیاز دارد،آن‌ها را جذب می‌کند.

پروتئین‌های گیاهی، مانند آنچه که در لوبیا،نخود و حبوبات هستند، همه آمینو ـ اسیدهای ضروری را دارا نیستند؛بنابراین هنگامی برای ما ارزش خواهند داشت که با پروتئین‌های حیوانی ترکیب شوند.

بشر نمی‌تواند در بدن خود آمینو ـ اسیدها را ذخیره کند تا روزی در آینده به مصرف برساند. به همین دلیل است که به ما توصیه می‌کنند، انواع مختلف مورد نیاز خود را یک‌جا و با هم به بدن برسانیم؛مثلا نان و شیر را در یک وعده غذا بخوریم تا آمینو ـ اسیدهایی که از آن‌ها به‌دست می‌آیند،با هم مصرف شوند و بافت تازه‌ای در بدن ما پدید آورند.پس باید با هر وعده غذایی خود انواع گوناگون پروتئین‌ها را، هر یک به اندازه کافی،طوری انتخاب کرد که مطمئن شد آمینو ـ اسیدهای ضروری ـ چنان‌که مورد نیاز است ـ به بدن رسیده است.

پروتئين ها، تركيبات آلي بزرگ و پيچيده اي هستند. كلمه پروتئين از واژه پروتئوس به معني «مقام اول» يا اولويت گرفته شده است. پروتئین عامل اصلي و اوليه زندگي است و بدون آن حيات ممكن نيست. پروتئين ها مانند كربوهيدرات ها و چربي ها داراي كربن، ئيدروژن، اكسيژن هستند و علاوه بر اينها حاوي ازت (نیتروژن) نيز هستند. حدود يك ششم پروتئين، ازت است. اسيدهاي آمينه واحدهاي تشكيل دهنده ی پروتئين ها هستند. در بدن و مواد غذايي حدود 20 اسيد آمينه وجود دارد. در طول هضم، پروتئين ها به اسيدهاي آمينه تبديل مي شوند. وقتي دو اسيد آمينه به يكديگر متصل مي شوند، آن اتصال را «پيوند پپتیدی» مي نامند.

هرگونه حيواني و گياهي، نوع پروتئين هاي خاص خود را دارد. به علاوه در هر گونه نيز پروتئين هاي هر بافت منحصر به فرد است. پروتئين ها به عنوان يك ماده مغذي زياد مقدار، با واحد گرم اندازه گيري مي شوند. هر گرم پروتئين مساوي با چهار كيلوگرم انرژي است. پروتئين ها در رژيم غذايي ده تا 15 درصد انرژي را تأمين مي كنند. در بدن، پروتئين به چربي قابل تبدیل است.

پروتئین ها ترکیبات پیچیده ای هستند که از واحدهای ساختمانی به نام اسیدهای آمینه بوجود می آیند.

در ساختار اسیدهای آمینه عناصری چون کربن،هیدروژن،اکسیژن،نیتروژن وگوگرد به کار می رود. هر چند اسیدهای آمینه زیادی در طبیعت وجود دارند اما مهمترین آنها برای بدن ما اسید های آمینه ضروری هستند.اطلاق عنوان ضروری به این دلیل است که وجود این اسیدهای آمینه در مواد غذایی مصرفی حیاتی است زیرا در عین حالیکه بدن برای ساخت پروتئین های مورد نیاز خود به وجود آنان احتیاج دارد قادر به ساخت آنها نبوده و یا در حدی که نیاز های بدن را تامین کند تولید نمی شوند.

این اسیدهای آمینه شامل:

لیزین،میتیونین،تریئونین،ترپتوفان،لوسین،ایزولوسین،والین،فنیل آلانین،آرژنین و هیستیدین است.البته در این میان باید گفت که ضرورت وجود آرژنین تنها مربوط به دوران کودکی و سنین رشد است. بزرگسالان نیازی به آن در رژیم غذایی خود ندارند.

بدن از اسید های آمینه ضروری برای ساخت پروتئین های مورد نیاز خود که در ساختمان ماهیچه ها،اندام ها،استخوان ها و پوست وارد می شوند استفاده می کند.همچنین برای تولید آنزیم ها،اکثر هورمون ها،آنتی بادی ها و گروهی از فراورده های ویژه به وجود این اسید های آمینه نیاز است.

موادغذایی سرشار از پروتئین را می شناسید؟

پروتئین ها در تمامی موادغذایی، به جز روغن ها وقند که کاملاً فاقد پروتئین اند، یافت می شوند.

اما پروتئین ها به طور بسیار نابرابری در این مواد غذایی تقسیم شده اند:

گوشت ها ، ماهی ها، تخم مرغ و محصولات لبنی غنی از پروتئین اند؛

غلات، سیب زمینی و سبزیجات خشک به میزان متوسطی پروتئین دارند؛

سبزی های تازه و میوه ها از لحاظ میزان پروتئین در