مقاله مرجان با فرمت ورد ودر 13 صفحه قابل ویرایش

قسمتی از متن مقاله

مَرجان دریایی یکی از جانوران پست است که در شاخه مرجانیان و رده گُل‌سان‌زیان (آنتوزوآ) رده‌بندی می‌شود.

مرجان هاجانوراني گياهي شكل و استوانه اي از رده كيسه تنان هستند و اغلب دسته جمعي زندگي مي كنند.

مرجانكه در راسته جانوران شناسائی شده جانوری است گل مانند ، با بازوانی گسترده همچون گلبرگها و حفره ای در میان آنها بعنوان دهانه ، معمولا دسته جمعی زندگی نموده و غالبا نیز یك پایه آهكی از خود ترشح می نمایند.

مرجان‌هافقط ۱٪ از بستر دریاها را پوشش می‌دهند. مرجان‌ها ۲۵٪ از تمام حیات دریا را در خود حفظ می‌کنند و بسیاری ازانواع ماهی‌ها در مرجان‌ها زند گی می‌کنند. هر کدام از مرجان‌ها یک اکوسیستم کامل هستند.در اقیانوس اطلس ۱۵٪ مرجان‌ها تجمع دارند که مجموعی از ۷۰ گونه مرجان می‌باشند. این مرجان‌ها محل زندگی ۵۰۰ نوع ماهی هست.اقیانوس هند و آرام ۸۵٪ از ریفهای جهان را با ۷۰۰ نوع مرجان و ۴۰۰۰ گونه ماهی دارا است.مرجانها مقر زندگی گیاهان و جانورانی است که خود اکوسیستم کاملی هستند. بیش از ۸۰۰۰۰ گونه حیاتی در مرجانها زندگی می‌کنند.مرجانها ۶/۱ سواحل دریاها و خشکیها را محافظت می‌کنند مثلا جزیره‌های کم ارتفاع را در برابر خشم امواج و فرسایش دریاها محافظت می‌نمایند.هر یک متر مربع مرجان از نظر اقتصادی برابر ۴۷۰۰۰ دلار می‌ارزد به طوریکه بزرگ‌ترین صنعت توریست جهان با جذابیتهای طبیعی که ۱۰٪ از کل صنعت توریست را پوشش می‌دهند. از مرجانها جهت تولید داروهای ضد سرطان ونیز جهت پیوند استخوان استفاده می‌گردد.مرجانها به غیر از غذا یک مکان برای زندگی موجودات دریایی هستند.

این موجودات قدیمی‌ترین اکوسیستم زمین هستند و جوان‌ترین گونه مرجانها ۱۸۰۰۰ سال عمر دارند.

مرجانها گونه‌ای از جاندارانند که نه گیاهند و نه جانور بلکه ماینرال نام دارند که از موادی به نام زوکسانتیلا تشکیل یافته‌اند.

ساختمان بدن مرجانها یا کلسیتی است یا سلیسی می توان آنها را مرز بین حیوانات وگیاهان دانست و معمولاٌ به صورت اجتماعی زندگی می کنند حدود 25 درصد از زندگی در دریا را در خود جای داده اند.

یک مرجان دریایی 20 سال طول می کشد تا به اندازه سر یک انسان رشد کند.

مهمترین ویژگی آنها این است که فقط می توانند در آب زندگی کنندوساکن مناطق کم عمق دریا هستند وبه مهمترین چیزی که نیاز دارند نور کافی است.

مرجان هاازجانوران آبزی است که در شاخه کينداريا و رده آنتوزوآ طبقه بندي مي‌شود.

مرجان‌ها دو دسته اند:

1. مرجان‌هاي نرم

2. مرجان‌هاي سخت

مرجانهایی كه از خود آهك ترشح نموده و به اصطلاح سفت بوده (hard coral) و ایجاد آبسنگ(reef) می نماید و دسته دیگر مرجان هایی كه آهكی نبوده و اصطلاحا نرم(soft coral) نامیده می شوند.

عمده مرجانهای موجود در خلیج فارس از نوع آبسنگی بوده و بدین جهت بیشتر از این دید مورد بررسی قرار می گیرند. وجود همین آبسنگهای مرجانی است كه جلوه طبیعت زیبای دیگری به جزایر ایرانی خلیج فارس بخشیده است.

مرجان های سخت(مثل مرجان مغزي و مرجان شاخ گوزنی elkhorn) اسكلت هاي سنگ آهكي سختي دارند كه پايه صخره هاي مرجاني را تشكيل مي دهند.

مرجان هاي نرم(مثل انگشتان دريايي و تازيانه هاي دريايي) صخره ها را نمي سازند.

مرجان‌ها از اجزايي به نام پليـپس تشکيل شده‌اند . پليـپس‌ها در درون خود مايعي ژله مانند دارند دهان مرجان‌ها از اجزايي به نام تنـتيکلز تشکيل شده است که به وسيله آن پلنکتون‌ها را به دام مي‌اندازد . مرجان‌ها به دو طريق تقسيم سلولي و حرکت لاروها توليد مثل مي‌کنند . مرجان‌ها سيستم دفاعي و تهاجمي هم دارند . مرجان‌ها زندگي هميارگونه‌اي دارند . مرجان‌ها تا جايي که مواد غذايي دارند رشد مي‌کنند سپس رشد آنان متوقف گرديده و اجازه رشد به گونه‌هاي ديگري مي‌دهند که فرصت‌هاي غذايي مناسب‌تري دارند .

مرجانها ، سازندگان اصلي تشکيلات يا جزيره‌هاي کوچک دريايي و توده‌هاي سختي بوجود مي‌آورند که قادر به مقاومت در برابر امواج کوبنده درياها هستند. بسياري از جانوران در ميان مرجانها به سر مي‌برند . توليد مثل اين پوليپها به صورت کلنيهاي متراکم ، مرجانهاي آهکي و تشکيلات مرجاني توليد مي‌کنند.

اين جانوران به آبهاي تا 20 درجه سانتيگراد يا گرمتر احتياج دارند و از سطح تا اعماق 37 متر ، ميان 28 درجه شمالي و 28 درجه جنوبي به سر مي‌برند. در اطراف فلوريدا و هند غربي و درياي مرجان هاوايي و فليپين تا استراليا و آفريقاي شرقي فراوان هستند.

گسترش و انواع مرجانهای خلیج فارس

مرجانها معمولا در تمام نواحی دریای اطراف جزایر یافت می شوند ولی پراكنش انواع سخت یا آبسنگ ساز صرفا محدود به مناطق كم عمق جزایر و به وسعت صدها كیلومتر مربع می باشد. گسترش آبسنگهای مرجانی از طریق عمق در اطراف جزایر بوده و عمق زندگی آنها از 50 تا 70 متر بیشتر نبوده و عمدتا در اعماق 25 متری و یا كمتر بسر می برند.

علت این امر نیاز مرجانهای آبسنگ ساز به نور می باشدچون وجود نور كافی جهت عمل فتوسنتز برای باكتری های همزیست (زوگزانته ها) كه در درون بافت های مرجانی زندگی می كنند، ضروری است. بدون نور كافی ، میزان فتوسنتز كمتر و در نتیجه قدرت مرجانها برای ترشح كربنات كلسیم و نهایتا ایجاد آبسنگ كاهش می یابد.

آبسنگها در واقع توده های كربنات كلسیم (آهك) هستند كه عمدتا توسط مرجانهای آبسنگ ساز یا هرماتایپیك و تا حدی نیز توسط دیگر موجودات از قبیل جلبكهای آهكی ایجاد می شوند.

دیگر مرجانها همانطور كه قبلا نیز گفته شد آهك ترشح ننموده و به عنوان مرجانهای غیر آهك ساز یا آهرماتایپیك نامیده می شوند. تفاوت بین این دو گروه در این است كه درون بافت های بدن مرجان آبسنگ ساز نوعی سلول گیاهی كوچك همزیست به نام زئوگزانت وجود دارد.

مرجانها از نظر درجه حرارت

از نظر درجه حرارت، تقریبا تمامی آبسنگهای مرجانی در آبهای دریایی با حرارت كمتر از 20 درجه یافت می شوندولی هیچ گونه آبسنگی در آبی كه حرارت متوسط سالانه آن كمتر از 18 درجه باشد تشكیل نمی شود.

مناسب ترین درجه حرارت برای تشكیل آبسنگهای مناطقی با حرارت میانگین سالانه 23 تا 25 درجه است. بعضی از آبسنگهای مرجانی قادر به تحمل حرارت های 36 تا 40 درجه سانتیگراد هم می باشندكه از آن جمله آبسنگهای واقع در جنوب خلیج فارس در سواحل عربستان، بحرین و قطر می باشد.