•اهمیت بازارهای مالی

•شرکت های بازرگانی برای تامین مالی فعالیت های خود به حجم بالایی از سرمایه نیاز دارند. این شرکت ها برای اینکه بتوانند رشد و توسعه کنندنیازمند سرمایه گذاری بالایی هستند. واضح است که تامین این میزان سرمایه در زمان محدودی میسر نیست و بایستی از جای دیگری تامین مالی شود. دولت ها نیز به منظور ارائه بهتر خدمات و کالاها به مردم نیازمند این هستند که حجم بالایی پول وام بگیرند. بازارهای مالی این امکان را برای شرکت ها و دولت ها فراهم می سازند که آنها بتوانند از طریق فروش اوراق بهادار نیازهای خود را بر طرف سازند. سرمایه گذاران نیز از طریق خرید این اوراق بهادار بازده و رفاه خود افزایش می دهند. بازارهای اولیه در صورتی که بتوانند به نحو صحیح عمل کنند می توانند برای اقتصاد سرمایه داری کاملاً مفید باشند برای اینکه این بازارها کانال مناسبی برای سرمایه گذاران و وام گیرندگان ایجاد می کنند . به علاوه این بازارها باعث می شوند سرمایه ها به سمت کسانی سوق پیدا کند که توان استفاده کار از پول و سرمایه را دارند . در واقع وظیفه ی مهم یک بازار سرمایه تخصیص بهینه منابع است. به بازارهای اوراق بهاداری که این ویژگی را داشته باشند کارایی تخصیصی گفته می شود. به عبارت دیگر یک بازار کارای عملیاتی بازاری است که در آن هزینه ی مبادله خدمات با حداقل قیمت صورت گیرد.

بازارهای اولیه

بازار اولیه ، بازاری است که در آن وام گیرنده، اوراق بهادرا جدیدی را منتشر می کند و در ازای وجد نقد به سرمایه گذار(خریدار) می فروشد. برای مثال فروش های جدید اوراق خزانه، یا سهام شرکت آی بی ام در ایالات متحده در بازارهای اولیه اتفاق می افتد. منتشر کننده این اوراق بهادار در ازای فروش اوراق بهادار جدید خود وجه نقد دریافت می کند.

در برخی از موارد، قبل از اینکه اوراق بهادار جدید به فروش برسد، تعدادی از این اوراق بهادار چاپ و به فروش می رسد که به این اوراق منتشر شده جدید سهام معتبر و جا افتاده گفته می شود.

در برخی از موارد دیگر، منتشر کننده ، اوراق بهاداری را برای اولین بار .می فروشد که به آنها عرضه اولیه اوراق بهادار گفته می شود. این اوراق خریداری شده توسط سرمایه گذاران می تواند در بازارهای ثانویه فروخته شود. ولی فروش اوراق بهادار منتشر شده جدید در بازارهای اولیه است.

بازارهای اولیه بدون وجود بازارهای ثانویه نمی توانند به خوبی فعالیت کنند. سرمایه گذاری که اوراق بهاداری را خیرداری می کند در صورتی که تمایل نداشته باشد آن را تا موعد سررسید نگهداری کند باید بتواند به راحتی و با کمترین هزینه بفروشد. وجود بازارهای ثانویه ی فعال این اطمینان را برای خریداران اوراق بهادار اولیه فراهم می سازد که آنها بتوانند در هر موقعی که بخواهند اوراق بهادار خود را دراین بازارها بفروشند. البته این چنین فروشی می تواند همراه با زبان نیز باشد. البته این میزان زبان بهتر از آن است که سرمایه گذار اصلاً نتواند اوراق بهادار خود را بفروشد.