1- پائین بودن دانش فنی كاركنان پذيرش و نمونه برداري در حوزه قبل از آنالیز ادرار

2- عدم کنترل و اطمینان از هویت بیمار قبل ازتحویل ظروف ادرار

3- عدم تعريف دستور العمل هاي ساده مکتوب و شفاهی كاربردي جهت آماده سازی یا اطلاع رسانی به بیمار در حوزه بیوشیمی ادرار و آنالیز ادرار ( مثال : جهت دریافت هرنمونه کشت ادرار الزاما بایستی مصرف آنتی بیوتیک و علائم بالینی اصلی عفونت ادراری نظیر سوزش و تکرر از بیمار سئوال و در شرح حال اولیه بیمار در پذیرش کامپیوتر ثبت گردد )

4- عدم تعیین نحوه تماس با بیمار در موارد ضروری (عدم ثبت تلفن بیمار)

5- فقدان برنامه در ارتباط با نحوه پذیرش و تعیین زمان انجام آزمایش اورژانس کامل ادرار

6- عدم تعریف معیار های رد نمونه در بخش کامل ادرار ( حجم ناکافی کمتر از 10 سی سی / آلودگی نمونه ادرار با مدفوع یا سایر ترشحات) خصوصا در ارتباط با نمونه بیماران بستری یا نمونه های دریافتی از سایر مراکز آزمایشگاهی

7- عدم تناسب حجم كار و فعاليت با نيروي موجود در بخش پذيرش و نمونه برداري

مثال : کمبود نیروی انسانی دفتری یا نمونه برداری منجر به عدم اطلاع رسانی کافی به بیماران در ارتباط با نحوه جمع آوری نمونه های ادرار یا تعیین هویت نادرست بیمار و ... می گردد

8- خطا های لیبلینگ یا برچسب زنی ( فقدان لیبل / لیبل ناخوانا / لیبل اشتباه یا ناقص) در ظروف نمونه ادرار راندوم و زمان دار

9- آلودگی ظروف نمونه ادرار به دترژان ها و اکسیدان های قوی( استفاده مکرر و نادرست از ظروف)

10- دمای نامناسب محیط آزمایشگاه در طول نگاه داری (گرما یا سرما)

11- فقدان مکان مناسب جهت نگاه داری وانتقال مناسب نمونه ادرار

12- استفاده از ادرار کهنه به جای ادرار تازه شایعترین منبع خطا قبل از آنالیز در بخش آنالیز کامل ادرار می باشد( نگاه داری طولانی مدت ( بیش از 2 ساعت) ادرار در حرارت اطاق منجر به تشکیل نمونه ادرار کهنه می گردد )