اینترنت اشیا شبکه ای است از ”چیزها” یا اشیا فیزیکی که با الکترونیک,نرم

افزاروسنسورها تعبیه شده است که اتصال به شبکه این اشیا را قادر به جمع آوری

وتبادل اطلاعات میکند.

IoTاجازه میدهد که اشیا احساس شوند و کنترل از راه دور موجود در سراسر

زیرساخت های شبکه باعث به وجود آمدن فرصت هایی برای یکپارچه سازی

مستقیم تر بین دنیای فیزیکی و سیستم های مبتنی برکامپیوتر ودر نتیجه باعث

بهبود بهره وری , دقت و سود اقتصادی شده است.

اشیائی که در مفهوم IoT وجود دارد اشاره دارد به طیف گسترده ای از دستگاه ها

مانند مانیتور امپلنت قلب,فرستنده زیست تراشه در حیوانات مزرعه, صدف برقی

در آبهای ساحلی ,سنسورهای ساخته شده در خودرو و دستگاه های تجزیه و تحلیل

DNA برای محیط زیست/مواد غذایی/ نظارت پاتوژن یا دستگاههای عملیات

میدانی که به آتش نشانان در جستجو وعملیات نجات کمک میکند.

این دستگاه ها اطلاعات مفید را به کمک فناوری های مختلف موجود جمع آوری

می کنند. وپس از آن جریان داده مستقل بین دستگاه های دیگر برقرار می کنند.

تاریخچه اینترنت اشیا

مفهوم اینترنت اشیا اولین بار در سال 1999 از طریق مرکز AUTO-ID در MIT و

بازار تجزیه و تحلیل مرتبط با نشریات محبوب شد.

شناسایی فرکانس رادیویی به عنوان یک پیش نیاز برای اینترنت اشیا در آن نقطه

دیده می شد.اگر تمام اشیا و مردم در زندگی روزمره به شناسه مجهز شوند,

کامپیوتر میتواند فهرست موجودی آنها را مدیریت کند.

در کنار استفاده از RFID این برچسب زدن به اشیا می تواند از طریق تکنولوژی

هایی مانند میدان ارتباطات نزدیک,بارکدها,کدهای QR ,بلوتوث و نهانگاری

دیجیتال بدست آید.

اینترنت اشیا چگونه کار می کند؟

اینترنت اشیا یک تکنولوژی جدید واحد یا تک نیست. به جای آن چندین پیشرفت

فنی مکمل, قابلیت هایی را ارائه می دهند که به پرکردن شکاف موجود بین دنیای

مجازی و واقعی کمک می کند.

این قابلیت ها عبارتند از: