دانلود تحقیق بناهای تاریخی ایران با فرمت ورد ودر 37 صفحه قابل ویرایش

قسمتی از متن تحقیق بناهای تاریخی ایران

كاخ ها و عمارت ها

سر در عالي قاپو

يكي از بناهاي مهم دوره صفويه در قزوين «حياط نادري» با عمارت ها و باغ هاي بسيار زيبا بوده است. اين مجموعه هفت در داشته است كه يكي از آن ها را عالي قاپو مي ناميدند. از درهاي آن جز در عالي قاپو، اثري باقي نمانده است.

اين بنا درگاه بلندي دارد كه به خيابان شهداي قزوين مشرف است. اين در به هشتي بزرگي متصل است و در داخل، در دو طرف آن دو اتاق وجود دارد كه جايگاه دربانان بوده است. راهرو طبقه دوم بنا نيز از همين اتاق ها مي گذشته است. در سمت غرب اين در، سه اتاق طولاني پهلوي هم در اتاق ها در دوره قاجاريه به قرائت خانه و ديگري به چاي خانه و ديگري به چاي خانه تبديل شد. اكنون تمام اتاق ها متعلق به چاي خانه است. در طرف شرقي بنا، بعدها، مدرسه اي ساخته شد. اين قسمت نيز در گذشته مانند طرف غربي، جايگاه قراولان و نگهبانان بوده است. جلو در عالي قاپو جلوخاني است كه در دو طرف آن دو سكوي پهن با سنگ ساخته شده است.

از اره هاي سردر، با كاشي پوشيده شده اند و بقيه سر در با گچ پوشيده شده است. در قسمت مياني سر در و بالاي در، كتيبه اي به خط ثلث جلي به قلم علي رضا عباسي- نقاش معروف- در كاشي معرق نوشته شده است. بالاي كتيبه در وسط سر در، پنجره مشبك بزرگي از كاشي معرق نوشته شده است. بالاي كتيبه، در وسط سردر، پنجره مشبك بزرگي از كاشي معرق دورو قرار دارد نظير آن را در ديوار شمالي نيز كار گذاشته اند. يكي از پنجره ها به خيابان شهدا و ديگري به حياط شهرباني كنوني گشوده مي شود. امروزه سر در عالي قاپو و حياط و ساختمان هاي شمالي آن، از محل اداره شهرباني قزوين است.

عمارت چهل ستون
اين بناي تاريخي كه يادگاري از دوران صفويه است، در وسط يك باغ قرار گرفته است. اين بنا در دو طبقه ساخته شده و تالار بزرگي دارد و در روزگار رونق، داراي درهاي خاتم كاري، راهروهايي با تزئينات نقاشي، كاشي كاري و طلا كاري جالب بوده است كه به مرور زمان، اين تزئينات از بين رفته و يا زيبايي اوليه خود را از دست داده است.

قطعه هاي تاريخي
در نقاط مختلف استان قزوين، قلعه هاي متعددي وجود دارد كه برجسته ترين آن ها قلعه الموت است كه با جنبش سياسي و ديني حسن صباح ارتباط مستقيم دارد. در زير، به معرفي مهم ترين قلعه هاي محدوده استان قزوين مي پردازيم:

قلعه الموت
اين قلعه بر فراز كوهي است كه اطراف آن را پرتگاه هاي عظيم بريدگي هاي شگفت فرا گرفته است. اين كوه از نرمه گردن ‌(ميان نرمه لات و گمارود) شروع شده و به طرف مغرب ادامه پيدا كرده است. صخره هاي پيرامون قلعه كه رنگ سرخ و خاكستري دارند، در جهت شمال شرقي به جنوب غربي كشيده شده اند. پيرامون دژ از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه دسترسي به آن راه بسيار باريكي است كه در جانب شمال آن قرار دارد.

قلعه الموت را مردم محل «قلعه حسن» مي نامند. اين قلعه از دو بخش غربي و شرقي تشكيل شده است. هر بخش به دو بخش: قلعه پايين و قلعه بالا تقسيم شده است كه در اصطلاح محلي، آن ها را «جورقلا» و «پيازقلا» مي نامند. طول قلعه حدود 120 متر و عرض آن در نقاط مختلف بين 10 تا 35 متر متغير است.