دانلود دستور کار آزمايش گاورنر با فرمت ورد ودر 31 صفحه قابل ویرایش

قسمتی از دستور کار آزمايش گاورنر

فهرست دستور کار آزمايش گاورنر

فهرست علائم

1- مقدمه ( معرفي دستگاه):

گاورنر وسيله اي است كه سرعت يك موتور را بدون توجه به تغييرات بار روي موتور ، يكنواخت نگاه مي دارد. يك موتور فاقد گاورنر، با افزايش بار روي آن، آهسته عمل مي كند و براي بازگرداندن آن به سرعت اصلي، سوخت بيشتري نياز دارد. از طرفي، يك گاورنر (به‌كمك كنترل كردن سوخت رساني به موتور) مي تواند از خيلي سريع يا خيلي آهسته كاركردن موتور جلوگيري كند. موتورهاي اتومبيل در شرايط عادي گاورنر ندارند، زيرا در سرعت ثابت براي مدت هاي طولاني كار نمي كنند و از طرفي خود راننده نيز حضور دارد.

تقريبا هميشه گاورنرها را بر روي موتورهاي با سرعت ثابت که براي راندن پمپ ها و ژنراتورها استفاده مي شوند، نصب مي کنند. براي مثال، ژنراتورهايي را در نظر بگيريد كه براي تامين جريان اصلي برق بكار مي روند. در بريتانيا جريان اصلي برق با فركانس 50 ï 0.2 Hz ايجاد مي شود.

همچنين براي يك ساعت الكتريكي كه با فركانس منبع برق AC كار مي كند انتظار مي رود كه با خطاي ï10 ثانيه نسبت به زمان حقيقي كار كند. فركانس جريان برق به سرعت چرخشي ژنراتور بستگي دارد كه در نتيجه بايد با تلرانس هاي كمي كنترل شود. گرچه زمانيكه نياز به الكتريسيته زياد مي شود (مثلاً وقتي كارخانه ها و ادارات، صبح باز مي شوند)، بار الكتريكي افزايش يافته، از سرعت ژنراتور مي كاهد. يك گاورنر مانند آنچه در شكل 1 نشان داده شده است، افت سرعت را حس مي كند و دريچه بخار را براي تغذيه بخار بيشتر به توربين باز مي كند تا سرعت ژنراتور بالا رود . البته، در اين هنگام فشار بويلر كم مي شود و سيستم كنترل ديگري جهت تشخيص افت فشار بخار لازم مي شود تا سوخت بيشتري را به بويلر برساند.

بسياري از انواع گاورنرها بر طبق اصول مكانيكي، پنوماتيكي يا الكترونيكي عمل مي كنند. گاورنر مكانيكي كه حدود سال 1790 توسط جيمز وات اختراع شد؛ گرچه با كمي تغييرات، اما هنوز استفاده مي شود.

گاورنرهاي مكانيكي بسته به اينكه براي كار خود به نيروي گريز از مركز يا نيروي اينرسي نياز داشته باشند، به دو نوع سانتريفيوژ(گريز از مرکز) و اينرسي تقسيم بندي مي شوند.

دستگاهTM127 فقط به گاورنرهاي گريز از مركز مربوط مي شود. ويژگي هاي اصلي يك گاورنر گريز از مركز ساده در شكل 1 نشان داده شده است. در اين نوع گاورنر، دو جرم ( A ) حول محور يك شافت ( B ) كه از طريق چرخنده ( C ) توسط موتور يا ژنراتور رانده مي شوند، مي چرخند. جرم ها، را گلوله هاي گاورنر گويند، زيرا در انواع اوليه گاورنر، گلوله ها، كروي شكل بودند. هر گلوله در معرض يك نيرو كه بطرف داخل عمل مي كند و در جهت شعاعي قرار دارد مي ‌باشد كه از يك وزن مرده (وزن وسيله نقليه بدون بار)، يك فنر يا تركيبي از هر دو تامين مي شود. اين نيرو را نيروي كنترل كننده مي ‌نامند و براي هر سرعت تعادلي داده شده، بايد با نيروي گريز از مركز وارد شده به گلوله برابر باشد. هر افزايشي در سرعت چرخشي باعث مي شود گلوله ها به سمت بيرون حركت كنند تا نيروي گريز از مركز روي گلوله ها با نيروي کنترل کننده موازنه گردد. از تغيير مكان طوقه لغزنده(D) براي راه انداختن يك دريچه(E) استفاده مي شود، كه براي كنترل سوخت رساني به موتور قرار داده شده است. اگر سرعت گاورنر زياد شود، دريچه جريان سوخت را كاهش مي دهد بطوريكه سرعتهاي موتور و گاورنر به مقادير تعادلي اصلي بازگردند.